حضور رئیس جمهوری برزیل در این مجمع، یک پیروزی برای چین بود زیرا این کشور به دنبال گسترش نفوذ جهانی خود در آمریکای لاتین است. لولا که با استقبال پرشوری در پکن روبرو شد، یکی از سه رئیس دولتی بود که به همراه رئیسان جمهوری شیلی و کلمبیا در این کنفرانس شرکت کردند. چین به طور خاص رهبران کشورهایی را که در منطقه تأثیرگذار و نزدیک‌تر به آمریکا تلقی می‌شدند، مورد توجه قرار داده بود.
شی در سخنرانی اصلی در این مجمع، چین را به عنوان عضوی از جنوب جهانی معرفی و استدلال کرد: استقلال و خودمختاری سنت باشکوه ما هستند و توسعه و احیا حق ذاتی ماست. چین و جامعه آمریکای لاتین و کارائیب «آینده‌ای مشترک» دارند.
از زمان اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ، برزیل در خط مقدم تعمیق روابط بین چین و آمریکای لاتین بوده است. یکی از حوزه‌های کلیدی، تجارت است که در سال ۲۰۲۳ به رکورد ۱۵۷.۵ میلیارد دلار رسید.
بر اساس این گزارش، سال گذشته نیز چین بیش از ۷۰ درصد از دانه‌های سویای خود را از برزیل وارد کرد، در حالی که واردات از کشاورزان آمریکایی به شدت کاهش یافته است. قهوه لاکین، بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای قهوه در چین، متعهد شده است که ۲۴۰ هزار تن دانه قهوه برزیلی را در یک دوره پنج ساله به ارزش یک میلیارد و ۳۸۰ میلیون دلار خریداری کند.
لولا در پکن، در حالی که دو کشور از سرمایه‌گذاری چهار میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلاری چین در برزیل خبر دادند، به رهبران تجاری گفت: اگر به دولت من بستگی داشته باشد، رابطه ما با چین غیرقابل تخریب خواهد بود.
در مجموع، برزیل و چین ۲۰ توافق‌نامه در زمینه تجارت کشاورزی و همچنین معاملاتی در زمینه معدن، انرژی هسته‌ای و مبادلات ارزی امضا کردند.
ویکتوریا چون-چینگ، عضو غیرمقیم شورای آتلانتیک، گفت: از دیدگاه تجاری، جنگ تجاری فعلی آمریکا و چین فرصت‌های صادراتی برای برزیل، به ویژه در بخش کشاورزی، به ارمغان آورده است. اما با توجه به چشم‌انداز سیاست تجاری که می‌تواند یک شبه تغییر کند، پکن همچنین در تلاش است تا در عرصه جهانی، در بحث ایدئولوژیک پیروز شود. برزیل، که چین آن را به عنوان رهبر مشترک در جنوب جهان می‌بیند، بازیگر مهمی در این استراتژی است.
چون-چینگ گفت: از منظر ژئواستراتژیک و دیپلماتیک، جنگ تجاری واشنگتن و پکن، برزیل را در موقعیتی چالش‌برانگیز قرار می‌دهد.
چون-چینگ گفت: در حالی که برزیل روابط قوی خود را با آمریکا حفظ کرده است، از سوی دیگر، رابطه‌اش با چین قابل توجه است، زیرا هر دو کشور چندجانبه‌گرایی را به عنوان بخشی از سیاست خارجی خود ترویج می‌دهند و خود را دارای نقش‌های پیشرو در مناطق مربوطه و در جنوب جهان می‌دانند.
با این حال، برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر در آمریکای لاتین، برزیل به ابتکار کمربند و جاده چین نپیوسته است. لولا در پکن گفت که آمریکای لاتین «نمی‌خواهد صحنه اختلافات هژمونیک باشد».
منبع: نشریه گاردین
